بررسی فرآیندهای شناختی و رفتاری مرتبط با تقویت یادگیری خودتنظیمی در نوجوانان

چکیده

هدف از این مطالعه شناسایی و تحلیل فرآیندهای شناختی و رفتاری مرتبط با تقویت یادگیری خودتنظیمی در نوجوانان بود. این تحقیق از نوع کیفی و با استفاده از روش مصاحبه‌های نیمه‌ساختاریافته انجام شد. ۲۷ نوجوان از شهر تهران به‌صورت هدفمند انتخاب شدند. داده‌ها از طریق مصاحبه‌های نیمه‌ساختاریافته جمع‌آوری و با استفاده از نرم‌افزار Nvivo تحلیل شدند. فرآیندهای شناختی و رفتاری مانند تمرکز، تفکر انتقادی، خودکنترلی، مدیریت زمان و تأثیر محیط‌های خانوادگی و آموزشی به‌عنوان موضوعات اصلی مطالعه قرار گرفتند. نتایج نشان داد که فرآیندهای شناختی نظیر تمرکز و حافظه کاری، همراه با فرآیندهای رفتاری مانند خودکنترلی و مدیریت زمان، نقش برجسته‌ای در یادگیری خودتنظیمی نوجوانان دارند. همچنین، محیط‌های آموزشی و خانوادگی و تأثیر همسالان بر یادگیری خودتنظیمی تأثیرگذار بودند. تأثیر حمایت والدین و محیط‌های آموزشی تعاملی بر تقویت یادگیری خودتنظیمی برجسته بود. یادگیری خودتنظیمی در نوجوانان با فرآیندهای شناختی و رفتاری مرتبط است و محیط‌های حمایتی و انگیزه‌بخش می‌توانند به‌طور مؤثری این فرآیند را تقویت کنند. این نتایج می‌تواند به طراحان برنامه‌های آموزشی و والدین کمک کند تا راهکارهای مؤثری برای تقویت یادگیری خودتنظیمی در نوجوانان ارائه دهند.