بررسی اثربخشی آموزش ایمن سازی در برابر استرس بر امید به تحصیل، تاب آوری تحصیلی و هیجانات تحصیلی دانش آموزان دختر دوره متوسطه دوم

چکیده

هدف از این پژوهش بررسی اثربخشی آموزش ایمن سازی در برابر استرس بر امید به تحصیل، تاب آوری تحصیلی و هیجانات تحصیلی دانش آموزان دختر دوره متوسطه دوم شهر حسن آباد بود. پژوهش حاضر از نوع نیمه آزمایشی و از طرح پیش‌آزمون- پس‌آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری این پژوهش عبارت بود از کلیه دانش آموزان دختر دوره متوسطه دوم شهرستان حسن آباد که در سال تحصیلی ۴۰۲-۱۴۰۱ مشغول به تحصیل بودند. از بین جامعه آماری تعداد ۴۰ دانش آموز به شیوه نمونه گیری خوشه­ای از میان مدارس دخترانه انتخاب و در ادامه به شیوه نمونه گیری تصادفی در دو گروه آزمایش (۲۰ نفر) و گواه (۲۰ نفر) جایگزین شدند. گروه آزمایش به صورت گروهی طی ۸ جلسه ۹۰ دقیقه­ای تحت آموزش ایمن­سازی در مقابل استرس قرار گرفتند. به­منظور جمع آوری داده ها از پرسشنامه امید به تحصیل خرمایی و کمری (۱۳۹۶)، مقیاس تاب آوری تحصیلی ساموئلز (2004) و پرسشنامه هیجانات تحصیلی پکران، گوئتس، تیتس و پری (۲۰۰۲) استفاده شد. نتایج حاصل با استفاده از تحلیل کوواریانس چند متغیره مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.

یافته­ها: نتایج حاصل نشان داد که آموزش ایمن سازی در برابر استرس بر امید به تحصیل، تاب آوری تحصیلی و هیجانات تحصیلی دانش آموزان اثربخش است (۰۵/۰p<). به بیان دیگر آموزش ایمن سازی در برابر استرس سبب تقویت امیدبه تحصیل، کاهش هیجانات تحصیلی منفی، افزایش هیجانات تحصیلی مثبت و تقویت تاب آوری تحصیلی در دانش آموزان شده است.

نتیجه گیری: با توجه به یافته های حاصل از این پژوهش، می توان گفت که از جمله رویکردهای مفید در جهت تقویت امیدبه تحصیل، کاهش هیجانات تحصیلی منفی، افزایش هیجانات مثبت و تقویت تاب آوری تحصیلی در دانش آموزان، آموزش ایمن سازی در برابر استرس است.