اثربخشی آموزش تنظیم هیجان بر کیفیت زندگی خانوادگی مادران دارای فرزندان اوتیسم و اختلال نقص توجه/ بیشفعالی
کلمات کلیدی:
اختلال نقص توجه , بیشفعالی , اوتیسم , تنظیم هیجان , کیفیت زندگی خانوادگی , مادرانچکیده
از جمله عوامل مؤثر در ارتقای کیفیت زندگی و سلامت عمومی مادران دارای فرزندان اوتیسم و اختلال نقص توجه/ بیشفعالی، راهبردهای تنظیم هیجان است. هدف پژوهش حاضر تعیین اثربخشی آموزش تنظیم هیجان بر کیفیت زندگی خانوادگی مادران دارای فرزندان اوتیسم و اختلال نقص توجه/ بیشفعالی بود. روش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری پژوهش شامل تمام مادران دارای فرزند مبتلا به اختلال طیف اوتیسم و اختلال نقص توجه/ بیشفعالی مراجعهکننده به مطبهای خصوصی روانپزشکان شهرستان بروجرد در سال 1399 بود که از میان آنها 60 نفر به روش نمونهگیری در دسترس انتخاب و با همگن سازی در دو گروه آزمایش و یک گروه گواه قرار گرفتند. شرکت کنندگان جهت پیش آزمون و پس آزمون به مقیاس کیفیت زندگی خانوادگی مرکز بیچ پاسخ دادند. بعد از 14 جلسه آموزش تنظیم هیجان برای مادران گروههای آزمایش، برای تحلیل دادهها از روش آماری تحلیل کوواریانس استفاده شد. در پژوهش حاضر میانگین نمره کیفیت زندگی خانوادگی در مرحله پس آزمون در گروه مادران کودکان مبتلا به اوتیسم و کودکان مبتلا به اختلال نقص توجه/ بیشفعالی به طور معناداری از مادران گروه گواه بیشتر بود (001/0P= و 699/36f=). همچنین، نتایج آزمون بونفرونی نشان داد که میانگین نمره کیفیت زندگی خانوادگی در گروه مادران دارای فرزند اوتیسم بیشتر از گروه مادران دارای فرزند با اختلال نقص توجه/ بیشفعالی بود. آموزش تنظیم هیجان برای مادران دارای کودکان دچار اختلالهای عصب- رشدی پیشنهاد میشود.