مقایسه اثربخشی درمان شناختی رفتاری و درمان مبتنی بر تعهد و پذیرش بر صمیمیت زوجی معتادان تحت درمان نگهدارنده با متادون

چکیده

هدف از انجام این پژوهش مقایسه اثربخشی درمان شناختی رفتاری و درمان مبتنی بر تعهد و پذیرش بر صمیمیت زوجی معتادان تحت درمان نگهدارنده با متادون بود. این پژوهش یك طرح نیمه آزمایشی با پیش آزمون- پس آزمون و پیگیری بود. نمونه پژوهش شامل 60 نفر از معتادان به مواد افیونی تحت درمان نگهدارنده با متادون مراجعه کننده به کلینیک‌های ترک اعتیاد در 6 ماهه اول 1401 بودند که بصورت نمونه گیری در دسترس انتخاب و بصورت تصادفی در دو گروه آزمایش (درمان شناختی رفتاری-درمان مبتنی بر تعهد و پذیرش) و کنترل جایگزین شدند. ابزار پژوهش پرسشنامه صمیمیت زوجی واکر و تامپسون (۱۹۸۳) بود و نتایج پرسشنامه با استفاده از تحلیل واریانس تجزیه و تحلیل شد. یافته‌ها حاکی از آن بود که بعد از کنترل اثر پیش‌آزمون‌ها، اثر درمان شناختی رفتاری با درمان مبتنی بر تعهد و پذیرش در صمیمیت زوجی معنی دار شده است. همچنین، در مرحله پیگیری در متغیر صمیمیت زوجی تفاوت معنی داری بین میانگین‌های گروه‌های کنترل و آزمایشی وجود داشت. در نتیجه با توجه به میانگین گروه‌ها در صمیمیت زوجی بین اثر بخشی دو مداخله تفاوت معنا داری با هم نداشته است.